پرستوی مهاجر
پرستوی مهاجر ، رسید فصل ِ رسیدن
رسید فصل ِ بهار و ، گل ِ عاطفه چیدن
بیا همسفرم باش ، تو پرواز ِ شکفتن
منم تشنه ی رویش ، تو آغاز ِ شکفتن
تو سرمای شب ِ من ، تویی گرمی ِ خورشید
اگه باشی کنارم ، پر از عشقم و امید
تو میلاد ِ صدایی ، بخون از من ِ خسته
که یک عمره دل ِ من ، به راه ِ تو نشسته
تو از جنس ِ سپیده ، همیشه پُر ِ نوری
تو از باور ِ با من ، ولی مبهم و دوری
واسه برگای زخمی ، بمون با تن ِ بارون
بخون باغ ِ ترانه ، بخون شب بشه ویرون